ang sakit sakit, yun ang masasabi ko. mahal na mahal ko yung taong yun , pero sabi nia hindi daw nia mapapantayan lahat ng pag mamahal na binigay ko sa kanya. oo alam ko, pero hindi naman ako humihingi ng kapalit sa lahat ng ginagawa ko sa kanya eh. mahal ko siya, ang gusto ko lang sana maapreciate niya ako. :(( ang hirap. nakakainis na parang wala lang ako sa kanya. na parang wala akong naibigay na maganda sa kanya. sana nung unang beses palang pinakawalan ko na siya para hindi na ako nasasaktan ng ganito.
lahat naman ng sa kanya inintindi ko eh, pinilit kong magbago para sa kanya, pero bakit ganun parang wala lang sa kanya, :(( ang hirap ang sakit sakit. ang hirap mag move on. alam nyo un, unang boyfriend ko siya, siya lang ang minahal ko na lalaki sa lahat ng nanligaw sakin. :(
ako ung naghahabol, ako ung nagmumukang tanga, bakit ba kasi ang yabang niya, bakit ang mahal ng oras at pagmamahal nia, na lahat naman ng gusto binigay sa kanya. sinikap kong maging mabuting tao, para lamang sa kanya, maging kakaiba at kalimutan kung sino ba ako dahil nakita ko sa kanya na may iba pang mundo maliban sa emo kong mundo, pero bakit ganun, tinuruan nia lang ako magmahal, hindi ni a ako tinuruan sa magandang paraan kung pano tumigil magmahal.
bakit palagi nalang akong nagiging option?! ang sakit sakin na parang wala na akong kwentang tao matapos ang lahat. lahat ng kahihiyan sakripisyo at oras, hindi na maibabalik sakin un, ung pangarap ko na masayang lovelife sumula nung bata ako sinira nia. punung puno na ako ng galit sa puso ko, dahil nagmuka akong tanga sa lahat ng bagay. ANG SAKIT. putang ina lang talaga.
naawa ako sa sarili ko, hindi ko na alam gagawin ko. :(( hindi ako marunong mag move on! :((
No comments:
Post a Comment